-
1 ciąga|ć
impf pot. Ⅰ vt 1. (włóczyć) to drag, to pull- ciągać coś po podłodze to drag a. pull sth along the floor2. (zabierać ze sobą) to drag [sb] around- ciągała męża po sklepach she dragged her husband round the shops- wszędzie ciągała ze sobą dzieci she dragged her children along with her everywhere3. (szarpać) to pull- ciągać kogoś za włosy/brodę/wąsy to pull sb’s hair/beard/moustache- ciągać kogoś za uszy to pull sb by the ears- ciągać kota za ogon to pull a cat by the tailⅡ ciągać się 1. (włóczyć się) to traipse (po czymś round sth)- ciągać się po mieście to traipse around town- ciągać się po knajpach to go from one bar to another2. (szarpać jeden drugiego) to pull one another- ciągać się za włosy to pull each other’s hair- psy ciągały się za uszy the dogs were grabbing each other by the ears3. (być wleczonym) [welon, pasek] to trail■ ciągać kogoś po sądach to drag sb through the courts- ledwo ciągać nogi a. nogami to shamble (along)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciąga|ć
См. также в других словарях:
ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… … Słownik języka polskiego
